Openbaar vervoer
Afgelopen zaterdag zijn we naar de Nederlands bazaar geweest. Dit is een (rommel)markt die 1 keer per 2 jaar word georganiseerd. Er worden nederlandse producten verkocht, zoals, kaas, peperkoek, hagelslag, stroopwafels, enz. En daa rnaast ook delfs blauw, kerst dingetjes, chocolade letters. En dan was er een rommel markt, en verkochten ze tweede hands Nederlands en engels talig boeken. Het was er gezellig druk. Met de obrengst van de markt worden arme Nederlandse gezinnen in Toronto en omstreken ondersteund en krijgen een voedsel pakket met kerstmis enzo. Een zeer goed intiatief dus.
Laat ik eens iets vertellen over het openbaar vervoer in Toronto. Je hebt hier bussen, metro's en streetcars. Dit laatste zijn trams van 1 wagon lang en zien er meer uit als een toeristen attractie dan als een geschikt openbaar vervoer middel. Maar toch worden ze best veel gebruikt. Het probleem met zowel de bussen als de streetcars is, dat er geen duidelijke dienst regeling is. Je moet maar gewoon bij de halte gaan staan wachten tot er 1 langs komt. En dit kan soms meer dan een half uur duren, en dan komen er 3 achter elkaar. Het andere is dat je ook precies moet weten welk bus je moet hebben, bij welek halte deze wel en niet stopt en op welke kruising je moet uitstappen. Dit word wel omgeroepen in de bus, maar de haltes zijn erg dicht bij elkaar. Als er meer dan 30 seconden tussen 2 haltes zit is dat lang. Op de bus kun je wel zien van waar naar waar die rijd, maar dat is niet heel duidelijk. Daarnaast heb je ook bijvoorbeeld nog bus 91 en 91A. Die rijden dezelfde route, behalve het laatste stukje, of de ene heeft net een iets andere route op een bepaald stuk.
Binnen toronto is TTC verantwoordlijk voor al het openbaar vervoer. De kosten: CAD 2,50 hoe lang/kort je rit ook is, zolang het maar in 1 richting is. Daarnaast zijn er ook dag, week en maandkaarten. Dan heb je nog zoiets als de Greater Toronto Area (GTA). Dit is Toronto, en een aantal plaatsen eromheen. Buiten de TTC regio zijn het allemaal losse vervoers maatschappijen met hun eigen tarieven, dienst regeling en lastige bus schema's.
Het makkelijkste is de metro. Je moet weten of je naar Noord, Zuid, Oost of West moet. En dan gewoon bordjes volgen binnen de metro stations. De metro's rijden in het weekend 1 keer per 10 minuten, meestal vaker, en door de weeks meestal iedere 3 minuten. Ze zijn erg lang en er is veel ruimte in. Ze zijn alleen erg lawaaig. Het enige verwarrende is dat hetzelfde station op 2 metro lijnen verschillende namen kan hebben. Er is een metro lijn en die heet de Bloor lijn, en gaat als het ware onder heel Bloor street door. Een andere Metro is de Yonge, Spadina, University line, en die gaat onder Yonge street door. Op de Bloor metro lijn is een halte en die heet Yonge. Hier kruist de Bloor metro de Yonge, Spadina, University lijn. En op die lijn heet die halte Bloor. Logisch, en toch ook wel verwarrend.
Treinen zijn er ook, maar dat is helemaal iets voor toeristen. Je mag maar heel beperkt bagae meenemen, er staan mensen om uit te leggen waar je trein in en uit moet en er zijn wacht ruimtes, bijna als op een vliegveld. Ik ben nog niet met een trein gegaan, en weet ookniet of ik dat ga doen. Maar ik heb wel het grote trein station van Toronto bezocht en dan zie je meteen al dat met de trein reizen echt iets speciaals is.
Ik weet dat het Nederlandse OV niet altijd ideaal is, maar ze kunnen er hier nog best iets van leren. Daarnaast moet ik er wel bijzeggen dat Toronto zelf, en helemaal de GTA ongeveer zo groot zijn als de hele randstad, en er ongeveer 1.2 miljoen mensen wonen. Dan is het te begrijpen dat het niet allemaal zo makkelijk en dicht bij elkaar ligt als in Nederland.
Nederlandse week
Ik heb al een paar dagen niks meer geschreven. Dat komt omdat het de afgelopen tijd best wel druk was. Wat heb ik allemaal gedaan?
Ten eerste heb ik een fiets gekocht. Een tweedehands fiets. Het is hier een beetje heuvelachtig, maar lang niet zo erg als in limburg. Dus dan moet je laten zien dat je Nederlands bent en gaan fietsen. Er zijn veel mensen hier die fietsen, meeste met een helm. Die zijn niet verplicht, maar worden wel veel gedragen. Maar wat je bijvoorbeeld nergens kan kopen zijn fiets lampjes. Ik heb al een halve week een hoop winkels afgezocht naar die dingen, maar blijkbaar hebben ze hier meer aan een helm dan aan lampjes.
Het tweede Nederlandse dat ik gedaan heb is dat ik en Mehdi met de Nederlandse gemeenschap zijn gaan picknicken. Het was maar een kleine groep deze keer, maar het was wel leuk om andere nederlanders te leren kennen. Dit was zondag. Mehdi's nederlands gaat hierdoor ook aardig vooruit. En ook de paar keer dat hij mij heeft helpen babysitten doen zijn nederlands goed. Deze nederlandse groep organiseerd ieder jaar verschillende activiteiten, waaronder koninginnedag, pasen en een sinterklaas feest. Ik hoop dat ik emily mee kan nemen naar dit sinterklaas feest.
Zaterdag ben ik eerst naar een symposium geweest naar aanleiding van het 50 jarig bestaan van de opleiding Industrial Engineering bij de Universiteit van Toronto. Het was erg interessant om dit te horen. Daarna zijn Mehdi en ik naar downtown Toronto gegaan. We zijn langs het waterfront gelopen. Er staan daar allemaal kraampjes die boottochten en andere excursies aanbieden. Ook de stalletjes met worst en fastfood zijn niet te missen. Die staan op bijna elke hoek van de straat. Daarnaast heb ik een zwembad redelijk in de buurt gevonden. Hier ben ik vanochtend gaan zwemmen. Het merendeel van de mensen die daar aan het zwemmen waren zijn van aziatische oorsprong. Een heel groot deel van de bevolking hier heeft deze oorsprong. Het is ook verbazing wekkend hoe weinig mensen eigenlijk goed engels praten.
Eind November mag ik een week naar een belangrijk congres in Chicago. Ik heb hier al veel over gehoord, maar ben er nog nooit geweest. Ik ben eigenlijk nog nooit naar zo'n congres geweest dus dat zal best een beetje spannend worden. Maar natuurlijk ook een hele nieuwe en waarschijnlijk leerzame ervaring. Dit is natuurlijk nog een heel eind weg.
De eerste dagen
De eerste paar dagen heb ik er nu opzitten. Dat klinkt misschien alsof het heel erg zwaar en moeilijk is, maar dat is het niet. Het is alleen best een grote verandering. Gelukkig kan ik de taal verstaan, maar je bent wel in een vreemd land, met vreemde gewoontes. Daarnaast woon ik in een gemeubileerd appartement. Dat betekent dat je de eerste dagen echt moet zoeken waar alles ligt, en hoe alles precies werkt. Vandaag ben ik met Mehdi in downtown Toronto gaan lunchen en heb meteen een betere matras voor het bed gekocht. De twee matjes van ieder 10 cm dik zijn voor mij niet echt genoeg.
Naast mijn normale werk pas ik 3 uur per dag op Emily. Emily is een praatgraag meisje van 5. Ze spreekt Engels, Nederlands en Frans, en ik moet ervoor zorgen dat ze haar Nederlands niet vergeet. Het is ieder dag wel even omschakelen van mijn werk naar dit babysitten. Maar ook hier zal ik snel aan wennen. Gelukkig is mijn werk hetzelfde gebleven, alleen werk ik nu veel meer met amerikaanse klanten. Het grote verschil tussen Amerikanen en Europenanen is dat als Amerikanen om hulp vragen ze dit meteen willen en niet pas morgen. Als ze meer dan een uur moeten wachten vinden ze dit echt te lang. Dit betekent dat ik het some echt heel erg druk heb.
Canada is niet heel amerikaans, het is veel europeser. Maar sommige amerikaanse dingen hebben ze wel overgenomen. Een daarvan is dat de supermarkten 24 uur per dag, 7 dagen per week open zijn. Toch verbaast het me dat mensen nog steeds met grote karren vol boodschappen naar buiten lopen, en niet, zoals ik veel doe, met een mandje ieder dag boodschappen gaan doen. Maar wie weet, misschien tegen de tijd dat ik terug ben doe ik dat ook.
Ik ben aan het kijken of ik binnenkort een trip kan maken naar de niagara watervallen, en natuurlijk moet ik de beroemde CN tower gaan bezoeken. Ook de eilanden die net uit de kust van toronto in het meer liggen moeten erg mooi zijn.
Alles is hier groot
Vandaag ben ik met Mehdi naar zijn universiteit geweest. Hij heeft me laten zien waar hij werkt, war het sport centrum. Veel gebouwen op het universiteits terrein zijn in een middeleeuwse stijl gebouwd, maar zijn pas 100 jaar oud.
Daarna zijn we naar yonge street gegaan. Deze straat heeft heel veel winkels, en ook een groot shopping centrum. Alles is hier, net als in Amerika, groot. Supermarkten, winkels, auto's. Met bus en Metro kun je gemakkelijk de stad rondreizen.
Mijn koffer is ondertussen aangekomen, die hebben ze vanavond om 22:30 gebracht. Eindelijk.
Ik merk dat ik een paar nachten weinig slaap gehad heb en ga daar nu gauw iets aan doen.
Aangekomen, nu mijn koffer nog.......
Hoi allemaal
Vanochtend was ik om 8:15 op schiphol en papa en mama waren daar om me uit te zwaaien. Na mijn koffer afgegeven te hebben en wat gerommel om al mijn hand bagage in 2 tassen te krijgen, ben ik door de beveiliging heen gegaan en papa en mama weer naar huis. Tot zover ging alles goed. Het boardenbegon ook op tijd en toen begon het avontuur. We zijn met 35 minuten vertraging vanaf schiphol vertrokken omdat ze maar 2 in plaats van 3 start banen konden gebruiken. Mijn overstap in london heathrow was orgineel 1 uur en 15 minuten, en je hebt minsen 45 minuten nodig. We kwamen met een vertraging van 35 minuten aan in London. Er waren meer mensen die korte overstap tijden hadden, dus vanaf dat moment alles rennen wat ik maar kon rennen, door de fast track lane van security, nog meer rennen, rol trappen op en af met mijn handbagage. Toen moest ik ongeveer 4 minuten wachten op een trein om me binnen de terminal naar een ander stuk te brengen. Na nog meer rennen, kwam ik uiteindelijk met nog 3 minuten voordat ze de gate zouden sluiten aan bij de gate, als laatste natuurlijk. Die vlucht had ik dus net gehaald. Al moesten we ook daar weer wachten omdat de landingsbanen bezet waren. Ik had nog gevraagd of mijn koffer die korte overstap tijd wel zou halen, en in london zeiden ze dat dat waarschijnlijk wel het geval zou zijn. Bij aankomst in Canada eerst langs de douane, daarna langs immigration, omdat ik relaftief lang in canada blijf en ze al mijn gegevens moesten checken. Dit kostte ongeveer een uur. Toen mijn tas gaan halen, en die was er dus niet. Daar weer formuliertjes invullen, dan langs customs zodat british airways mijn tas kan doorsturen. En toen kon ik eindelijk, 1.5 uur nadat ik was aangekomen, doorlopen naar buiten. Jan en Annette stonden op mij te wachten en hebben me naar mijn verblijf plaats gebracht. Het avontuur was nog niet over.... Ik moest de sleutel bij de buren halen, dat ging goed. En toen bij het huis aangekomen blijk dat de hordeur voor de voordeur zat en die zat dicht met een haakje, aan de binnekant. Daar kon ik dus niet naar binnen. Achterom geprobeerd, maar daar paste de sleutel niet op. Dus uiteindelijk hebben we met een brijnaald die annette bij zich had het haakje door de hor van de deur kunnen halen en kon ik toch naar binnen. Nu zit ik in mijn kelder appartement dit verhaal te typen. Ik ben nu aardig moe, maar zal moeten wachten to british airways mijn tas komt brengen. Als het goed is komt die vanavond om 19:00 uur aan, en dan komen ze hem vanavond nog brengen.
Groten aan iedereen in Nederland.
Ellemiek